شب قدر
در باور مسلمانانشب قدر (به عربی: ليلة القدر) به صورت احتمالی : شب پیش از روز ۱۹ یا ۲۱ و یا ۲۳ ماه رمضان است [۱] که سه اتفاق و یک رویکرد بزرگ در این شب به وقوع می پیوندد :
سه اتفاق :
-
نزول یک باره قرآن
-
تقدیر زندگی یک ساله آینده انسان ها
-
ضربت خوردن امام اول شیعیان حضرت علی بن ابی طالب در روز ۱۹ و به شهادت رسیدن ایشان در روز ۲۱ ماه رمضان
یک رویکرد :
-
بخشایش گناهان مسلمانان توسط خدابه صورت فوق العاده و استثنایی در صورت توبه آنان
قرآن در آن شب (جدا از وحی تدریجی) همچنین بهطور کامل بر محمد رسول الله نازل شدهاست.[۲] مسلمانان باور دارند که در این شب هر امر محکمی جدا میشود.[۳] بنابر آموزههای اسلامی خوابیدن در شب قدر مذموم و شبزندهداری در آن سفارش شده است و دعا و استغفار به علت توجه فوق العاده خدا به بندگان برای بخشایش گناهان آنان در این شب توصیه شدهاست.[۴] روز قدر هم به اندازه شب آن ارجمند است.[۵]
محتویات
[نهفتن]-
۱ پیرامون واژه
-
۲ پیشینه
-
۳ دیدگاه اهل سنت
-
۴ دیدگاه شیعه
-
۵ دیدگاه اشخاص
-
۶ در قرآن
-
۷ در ادبیات فارسی
-
۸ پانویس
-
۹ منابع
پیرامون واژه[ویرایش]
شب قدر را به معنی منزلت دانستهاند و بعضی دیگر آن را به معنی تنگی و گرفتاری دانستهاند. برخی نیز قدر را اندازهگیری و تقدیر امور معنی کردهاند.
در پاسخ این سؤال، که چرا این شب، شب قدر نامیده شده، سخن بسیار گفته اند، از جمله این که:
-
شب قدر به این جهت «قدر» نامیده شده، که جمیع مقدرات بندگان در تمام سال در آن شب تعیین مى شود، شاهد این معنى در آیات 3 و 4 سوره «دخان» است که مى فرماید:إِنّا أَنْزَلْناهُ فی لَیْلَة مُبارَکَة إِنّا کُنّا مُنْذِرینَ * فیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْر حَکیم : «ما این کتاب مبین را در شبى پر برکت نازل کردیم، و ما همواره انذار کننده بوده ایم * در آن شب که هر امرى بر طبق حکمت خداوند تنظیم و تعیین مى گردد».این بیان، هماهنگ با روایات متعددى است که مى گوید: در آن شب، مقدرات یک سال انسان ها تعیین مى گردد، و ارزاق و سرآمد عمرها، و امور دیگر، در آن لیله مبارکه، تفریق و تبیین مى شود.البته، این امر هیچگونه تضادى با آزادى اراده انسان و مسأله اختیار ندارد، چرا که تقدیر الهى به وسیله فرشتگان بر طبق شایستگى ها و لیاقت هاى افراد، و میزان ایمان، تقوا، پاکى نیت و اعمال آنها است. یعنى: براى هر کس آن مقدر مى کنند که لایق آن است، یا به تعبیر دیگر: زمینه هایش از ناحیه خود او فراهم شده، و این نه تنها منافاتى با اختیار ندارد، که تأکیدى بر آن است.
-
آن شب را از این جهت شب قدر نامیده اند که: داراى قدر و شرافت عظیمى است (نظیر آنچه در آیه 74 سوره «حج» آمده است: ما قَدَرُوا اللّه حَقَّ قَدْرِهِ: «آنها قدر خداوند را نشناختند»).
-
به خاطر آن است که، قرآن با تمام قدر و منزلتش بر رسول والا قدر، و به وسیله فرشته صاحب قدر نازل گردید.[۶]
پیشینه[ویرایش]
حال این سؤال مطرح می شود که آیا شب قدر در امت هاى پیشین نیز بوده است؟ می توان اینگونه پاسخ داد که: ظاهر آیات سوره «قدر»، نشان مى دهد: شب قدر مخصوص زمان نزول قرآن و عصر پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله)نیست، بلکه، همه سال تا پایان جهان تکرار مى شود.تعبیر به فعل مضارع (تَنَزَّلُ) که دلالت بر استمرار دارد، و همچنین تعبیر به جمله اسمیه «سَلامٌ هِیَ حَتّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ» که نشانه دوام است نیز، گواه بر این معنى است.به علاوه، روایات بسیارى که شاید در حدّ تواتر باشد نیز، این معنى را تأیید مى کند (این نسبت به آینده).ولى، آیا در امتهاى پیشین نیز بوده است، یا نه؟.صریح روایات متعددى این است: این از مواهب الهى بر این امت مى باشد، چنان که در حدیثى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله)آمده است: «خداوند شب قدر را به امت من بخشیده، و احدى از امت هاى پیشین از این موهبت برخوردار نبودند».[۷] [۸]
دیدگاه اهل سنت[ویرایش]
اهل سنت اعتقاد دارند که طبق حدیث نبوی شب قدر در یکی از ده شب آخر ماه رمضان واقع شده است .اغلب شب بیست و هفتم را شب قدر میدانند و در آن شب به دعا و شبزندهداری میپردازند. مسلمانان سلفی اعتقاد دارند که در شب قدر در تمام روزگار همان شبی بود که قرآن در آن نازل گردید و دیگر تکرار نمیشود.[۹] برخی نیز اظهار داشتهاند که تا زمان زندگی محمد شب قدر در هر سال تکرار میشد اما پس از ارتحال محمد، شب قدر از بین رفتهاست.[۱۰] برخی نیز معتقد بودهاند که شب قدر شبیاست در تمام سال ولی در هر سال شب نامعلومیاست، در سال بعثت در ماه رمضان بوده اما در سالهای دیگر ممکن است در دیگر ماهها باشد.
دیدگاه شیعه[ویرایش]
بر اساس حدیث شیعه که از حماد بن عثمان که وی از حسان بن علی از امام ششم شیعیان امام جعفر صادق نقل شدهاست؛ شب قدر تا قیامت باقیاست و در ماه رمضان واقع است.[۱۱] در روایات شیعه آمدهاست که شب قدر یکی از سه شب ۱۹، ۲۱ یا ۲۳ در ماه رمضان است که احتمال شب بیستوسوم بیشتر است. در اصول کافی نیز آمدهاست که تقدیر در شب نوزدهم و ابرام در شب بیست و یکم و امضا در شب بیست و سوم است.[۱۲]
دیدگاه اشخاص[ویرایش]
-
علی اصغر غروی:در شب قدر قرآن خوانده ميشود، شب قدر موقع نزول قرآن و در دسترس قرار دادن لوح محفوظ است. حالا اين موقع چه وقت اتفاق ميافتد؟ يك نفر ممكن است بيست سال، سي سال زحمت بكشد كه به متن و به اين قرائت دسترسي پيدا كند و به محضي كه براي او اين قرائت به اتمام برسد، يعني به صحت اين كتاب ايمان آورد، آن موقع شب قدر او است، حالا ميخواهد سر ظهر باشد، ميخواهد هر وقتي كه ميخواهد باشد. آن هنگام كه اين تاريكي شب تمام شد و تاريكي تبديل به نور شد، ملائكه و روح در آن شب نازل ميشوند، يعني آنها هم در اختيار انسانند و هم روح انسان و هم روح عالم و هم نيروهاي انسان و هم نيروهاي عالم، تماماً در اختيار اين انسان قرار ميگيرند كه او را به اينجا برسانند كه اين قرآن بايد بر قلب او نازل بشود، وقتي كه قرآن بر قلب انسان نازل شد، آن موقع شب قدر او است.انسان در هر مرحلهاي از مراحل عمرش كه آن خورشيد تابان قرآن را در آن مطلع فجر به قلبش بتاباند كه اين قلب از آن تاريكي ليل بيرون بيايد و به روشنايي مطلع فجر برسد، به طوري كه روح و ملائكه در اختيار او باشند، آن موقع شب قدرش است[۱۳]
در قرآن[ویرایش]
در قرآن درباره شب قدر چنین آمدهاست:
-
به راستی که ما آن را در شب قدر فروفرستادیم. و چه تو را به شب قدر آگاه تواند کرد. شب قدر از هزار ماه برتر است. در این شب فرشتگان و روح به اذن پروردگارشان از هر امر فرود میآیند. این شب تا صبحگاه «سلام» است. (سوره قدر آیات ۱ تا ۵)[۱۴]
و نیز در سوره دخان آمدهاست:
-
سوگند به کتاب روشنگر. به راستی ما آن را در شبی مبارک فروفرستادیم زیرا که به حقیقت هشداردهنده بودیم. در آن شبی که هر امری با حکمت معین و ممتاز و جدا میگردد. تعیین آن امر البته از سوی ما خواهد بود، که ما رسولان را فرستنده بودیم. و این البته از رحمت و مهربانی پروردگار توست، به راستی او شنونده داناست. (سوره دخان آیات ۱ تا ۶)[۱۵]
در ادبیات فارسی[ویرایش]
ترا قدر اگر کس نداند چه غم | شب قدر را میندانند هم | |
چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی | آن شب قدر که این تازه براتم دادند[۱۶] | |
آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است | یا رب این تاثیر دولت در کدامین کوکب است[۱۷] | |
شب قدری چنین عزیز و شریف | با تو تا روز خفتنم هوس است[۱۸] | |
در شب قدر ار صبوحی کردهام عیبم مکن | سرخوش آمد یار و جامی بر کنار طاق بود[۱۹] |